Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienia ochrony przeciwpożarowej jest Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia  24 sierpnia 1991 roku(Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z 2003 r. Nr 52, poz. 452 z 2004 r. Nr 96, poz. 959, oraz z 2005 r. Dz. U. Nr 100, poz. 835),

Zgodnie z powyższą Ustawą ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia i środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem poprzez:

-zapobieganie powstaniu i rozprzestrzenieniu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,

-środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,

-prowadzenie działań ratowniczych.

Właściciel budynku, obiektu lub terenu, zapewniając jego ochronę przeciwpożarową, obowiązany jest w szczególności:

-przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych, wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,

– Zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie,
– bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
– przygotować budynek , obiekt budowlany lub teren do teren do prowadzenia akcji ratowniczej
– zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi
– ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejsca zagrożenia

Art.9. Kto zauważy pożar, klęskę żywiołową lub inne miejscowe zagrożenie, obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz jednostkę ochrony p.poż. bądź policję (Rozporządzenie MSWiA w sprawie ochrony ppoż. budynków (Dz. U. Nr 80, poz. 563 z 2006 r.)
Na terenie zakładu pracy mogą występować wszelkiego rodzaju zdarzenia niebezpieczne do których możemy zaliczyć pożary i miejscowe zagrożenia. Rodzaj i wielkość zdarzeń niebezpiecznych jest związana z wieloma czynnikami m.in. :ilością i rodzajem substancji magazynowanych i przetwarzanych w zakładzie, rodzajem prowadzonej działalności zakładu, umiejscowieniem, ilością osób zatrudnionych i wieloma innymi czynnikami wpływającymi na ryzyko wystąpienia i rozprzestrzeniania się zdarzeń niebezpiecznych.

Bezpieczeństwo w przemyśle stanowi bardzo szeroki zakres wiedzy, kompetencji poszczególnych organów oraz obowiązków, które należy spełnić zarówno przez prowadzących zakłady przemysłowe, jak również organy nadzorujące przestrzeganie tych wymagań. Oprócz wymagań związanych z ochroną przeciwpożarową oraz bezpieczeństwem i higieną pracy, zakłady przemysłowe wdrażają nakładane przez prawo Unii Europejskiej postanowienia nowych dyrektyw, do których w zakresie bezpieczeństwa w przemyśle należą przede wszystkim Dyrektywa SEVESO II, Dyrektywy ATEX, Dyrektywa IPPC oraz wiele innych.

W ramach wdrażania tego prawa w Polsce, Państwowa Straż Pożarna stanęła przed zadaniem stworzenia systemu zapobiegania oraz ograniczania skutków awarii oraz katastrof mogących powstać w zakładach przemysłowych, w których magazynowane, przetwarzane lub produkowane są substancje niebezpieczne dla ludzi i dla środowiska. Dokumentem prawnym zawierającym ścisłe wymagania w zakresie przeciwdziałania i zapobiegania poważnym awariom przemysłowym, a zarazem obligatoryjnie obowiązującym w krajach Unii Europejskiej jest Dyrektywa Rady Europejskiej 96/82/EC z dnia 9 grudnia 1996r. dotycząca zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami przemysłowymi z udziałem substancji niebezpiecznych. Dyrektywa ta jest nowelizacją Dyrektywy Rady 82/501/EWG z 24 czerwca 1982 roku w sprawie zagrożenia poważnymi awariami przez niektóre rodzaje działalności przemysłowej, która nosiła nazwę Dyrektywy SEVESO.

Pożar – jest to niekontrolowany proces spalania w miejscu do tego nie przeznaczonym

Podział pożarów ze względu na wielkość:
– małe
– średnie
– duże
– bardzo duże

1.Każdy kto zauważył pożar lub uzyskał informację o pożarze (innym zagrożeniu) obowiązany jest zachować spokój i nie dopuszczać do paniki i natychmiast zaalarmować:
– służbę ochrony lub przedstawicieli służb ratowniczych zabezpieczających firmę, impreze itd
– osoby znajdujące się w strefie zagrożenia, narażone na jego skutki
– najbliższego pracownika,
– z najbliższego aparatu telefonicznego Państwową Straż Pożarną,
tel. 998 lub 112 (tel. kom)

2.Po uzyskaniu połączenia ze Strażą Pożarną należy wyraźnie podać: – gdzie powstało zdarzenie – dokładny adres, nazwę obiektu, piętro,
3.Co się pali lub jakie jest inne zagrożenie

-czy istnieje zagrożenia dla życia ludzi,
-nr. Telefonu z którego się mówi , swoje imię oraz nazwisko

UWAGA : odłożyć słuchawkę dopiero po otrzymaniu odpowiedzi, że Straż Pożarna przyjęła zgłoszenie
W razie potrzeby alarmować:

POGOTOWIE RATUNKOWE TEL. 999
POGOTOWIE POLICJI TEL.997
POGOTOWIE ENERGETYCZNE
STRAŻ MIEJSKĄ i inne potrzebne podmioty ratownicze.

Po zaalarmowaniu Straży pożarnej należy przystąpić niezwłocznie, przy użyciu miejscowych środków gaśniczych do gaszenia pożaru i nieść pomoc osobom zagrożonym w przypadku koniecznym przystąpić do ewakuacji ludzi i mienia. Należy czynności te wykonać w taki sposób aby nie doszło do powstania paniki jaka może ogarnąć ludzi będących w zagrożeniu, które wywołuje u ludzi ogień i dym. Panika może być przyczyną niepotrzebnych i tragicznych w skutkach wypadków w trakcie prowadzenia działań ratowniczo gaśniczych. Dlatego prowadząc jakiekolwiek działania w przypadku powstania pożar należy kierować się rozwagą w podejmowaniu decyzji. Do czasu przybycia straży pożarnej kierowanie akcją obejmuje kierownik zakładu pracy /właściciel obiektu/ lub osoba najbardziej energiczna i opanowana. Po przybyciu na miejsce akcji straży pożarnej należy przekazać dowodzenie dowódcy z PSP informując go o wszystkich istotnych elementach mających wpływ na prowadzenie akcji.

Jeśli jesteś ciekaw naszych szkoleń z zakresu PPOŻ zapraszamy na naszego fanpage

—->>>>https://www.facebook.com/pg/ImperoInfo/posts/?ref=page_internal